Początki puszkowania żywności sięgają XIX w., gdy oddziały Napoleona zmagały się z niedoborem prowiantu. W roku 1800 Napoleon Bonaparte zaoferował nagrodę w wysokości 12 000 franków osobie, która opracuje praktyczną metodę konserwowania żywności na potrzeby przemieszczającej się armii. To właśnie Napoleonowi przypisuje się słynną zacytowaną tu sentencję: „Armia maszeruje na brzuchu”. Po latach eksperymentów Nicolas Appert poinformował o wynalezieniu metody szczelnego zamykania żywności w szklanych słojach i podgrzewania ich. Za ten przełomowy wynalazek został on nagrodzony w 1810 r., a w 1822 r. Towarzystwo Popierania Przemysłu Krajowego nadało zaszczytny tytuł „dobroczyńcy ludzkości”, uznając jego wkład pracy dla dobra człowieka. W roku 1810 Anglik, Peter Durand zastosował technikę Apperta w odniesieniu do pojemników ze szkła, ceramiki, cyny oraz innych metali. Król Jerzy III w uznaniu jego zasług przyznał mu pierwszy patent na puszkowanie żywności.