Park Miejski jest chlubą Zamościa. Odnowiony w ramach prac dofinansowanych z funduszy Unii Europejskiej, Programu
Operacyjnego „Innowacyjna Gospodarka” -
„Zamość miasto UNESCO, Pomnik Historii RP produktem turystycznym polskiej gospodarki”, stanowi kontynuację bardzo nowoczesnej idei, zrealizowanej w okresie początków II Rzeczpospolitej. Park utrwala bowiem, w formie ozdobnej i rekreacyjnej zieleni – najważniejsze elementy budowli fortecznych. Dzisiejsza postać Bastionu IV nie jest jedynie uporządkowanym reliktem wysadzonego bastionu, lecz XX-wieczną kreacją architektoniczną na wzór dawnej budowli obronnej. Podobnie ukształtowano parkową wyspę, jako pamiątkę słoniczoła bastionu. Park został zlokalizowany na terenie co najmniej 3 dzieł fortecznych: Bastionu IV, słoniczoła tegoż bastionu oraz rawelinu przed kurtyną pomiędzy bastionami IV i V. Twórca parku był autorem ponad 300 projektów i realizacji ogrodów i parków, m.in. parku przy torze wyścigów na Służewcu czy parku na Agrykoli. Zamojski Park Miejski w roku 2008 zajął 5. miejsce w rankingu najpiękniejszych parków Europy.
Połączenie modernistycznego ogrodu z elementami fortecznymi – nowoczesne, harmonijne i malownicze – jest inspiracją dla całościowego, rozpoczętego dopiero procesu odzyskiwania krajobrazu warownego zamojskiej twierdzy. Był to pierwszy w Niepodległej Polsce przykład twórczego podejścia do zdewastowanego krajobrazu fortecznego, rozwijającego jego wartości i nie zacierającego militarnej tożsamości miejsca. W ramach projektu: „Zamość miasto UNESCO, Pomnik Historii RP produktem turystycznym polskiej gospodarki”, park poddano gruntownej odnowie przy zachowaniu najwyższych standardów ochrony konserwatorskiej. Wprowadzono nową nawierzchnię, nawiązując do materiałów stosowanych w epoce międzywojennego modernizmu. Odnowiono staw, budując trzy mostki, umożliwiające odbywanie uroczych spacerów nad wodą. Otwarto nowe wejście do parku od strony ul. Marsz. J. Piłsudskiego, wpinając Park Miejski w okrężne trasy zwiedzania Twierdzy Zamość. Powrócono do idei Kronenberga, organizując na północy parku mały, ziemny amfiteatr. Prace ukończono w roku 2012.